ЕЛ ЖӘНЕ ЕЛБАСЫ

Қайта құруға, жетілдіруге, жаңа идеялар туғызуға деген ұмтылыс Тұңғыш Президенттің белсенді табиғатына тән. Сонымен бірге, ол үшін қоғамдық мүдделердің басымдығы айқын болды, ол үшін шын жүректен алаңдады және әрқашан елінің мүддесін қорғады. Осының бәрімен ол сол кездегі көптеген қайраткерлерден айырмашылығы, жоғары басшылықтың алдына өткір сұрақтар қоюдан қорықпады және өз ұстанымын дәлелді түрде қорғай алды.

Назарбаевтың бұл принципті қасиеттері, құзыреттілігі мен батылдығы туралы бұдан бұрын, 1970-ші жылдардан бастап Мәскеуде де білген, онда ол жоғары партия қайраткерлерін республиканың өнеркәсіптік әлеуетін дамытуға, адамдардың өмірі мен жұмысы үшін қалыпты жағдай жасауға тиісті көңіл бөлуге көндірген. Сыни тұрғыдан ойлана отырып, ол елдегі ескірген нысандар мен басқару әдістерінің сәйкес еместігін түсінді. Қазақ КСР Министрлер Кеңесінің Төрағасы болып жұмыс істей отырып, Нұрсұлтан Әбішұлы республиканың әлеуметтік-экономикалық дамуындағы ауытқуларды көріп, 1986 жылғы ақпандағы Қазақстан Компартиясының XVI съезінде негізді сын айтты.

Қатаң әкімшілік-командалық жүйе жағдайында ол заттардың ескі, қиғаш тәртібіне қарсы шығып, ақырында өз пікірінің дұрыстығын дәлелдеді. Мәселен, 1989 жылғы мамырда КСРО Халық депутаттарының I Съезінде сөз сөйлеген республиканың экономикасы мен қоғамдық-саяси саласындағы кезек күттірмейтін міндеттерді шешудің нақты идеялық-саяси бағдарламасын үлкен ықыласпен және қолдаумен қарсы алды. Сол күндері Нұрсұлтан Назарбаев Кеңес Одағының ең беделді және көреген саясаткерлерінің бірі, Премьер-Министр лауазымына лайықты деп есептелді.

Алайда тағдыр басқаша шешім қабылдады, Кеңес Үкіметі қирап, Нұрсұлтан Әбішұлына тәуелсіз Қазақстанның Тұңғыш Президенті болу бақыты бұйырды. Өзінің бар күш-қуатын, дарынын қазақ елінің көрнекті басшысы, сәулетшісі болу жолында жұмсады.